EP.24 #เสพติดบอสคัง

(กรุณาอ่าน เสพติดบอสคัง EP.24 ในจอยลดาก่อนนะคะ)
.

.

.

“ผมนอนกอดคุณได้มั้ย แค่กอด..” ผมพูดออกไปทำลายความเงียบนั้นในที่สุด

“แค่กอดหรอ” คำพูดนั้นทำให้ใจผมกระตุก จู่ๆผมก็ใจเต้นแรงขึ้นมาเพียงเพราะคำไม่กี่คำ นี่ผมกำลังคิดลึกไปเองหรือว่าเขากำลังยั่วผมจริงๆกันแน่ แต่บอกตามตรงว่าในหัวผมคิดไม่ดีแล้วตอนนี้

“แล้วถ้าผมขอมากกว่านั้นล่ะ” ผมเลิกผ้าห่มออกไปให้พ้นทางดึงหมอนข้างที่กั้นกลางระหว่างเราออกแล้วแทรกตัวไปนอนผ้าห่มผืนเดียวกันกับเขาช้าๆ หลังจากผมทำแบบนั้นซองอูก็ไม่ได้ต่อว่าผมหรืออะไรแต่กลับพูดคำตอบชวนให้ผมคิดไปไกลกว่าเดิม

“ก็ลองขอดูสิ”

“ถ้างั้นผมขอให้คุณ.. เป็นของผม” ผมพูดพร้อมกับยื่นหน้าไปใกล้แล้วเอียงหน้าไปกระซิบที่ข้างหูเขาในประโยคสุดท้าย แล้วถอยออกมาจ้องหน้าเขาอย่างรอคำตอบมือค่อยๆเลื่อนไปกอดเอวคนตรงหน้าเอาไว้เพื่อบอกให้รู้ว่าผมหมายถึงอะไร บอกตามตรงว่าตอนนี้ในหัวผมมันคิดสกปรกมากต่อให้อยากสุภาพบุรุษก็ยากแล้ว ผมมีอารมณ์แล้วจริงๆถ้าซองอูยังไม่เลิกทำตัวแบบนี้ผมไม่มีทางปล่อยให้เขาได้นอนแน่

“อย่ารุนแรงนักนะ พรุ่งนี้ผมต้องทำงาน” ซองอูพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาลูบแก้มของผมอย่างแผ่วเบา ประโยคนั้นของเขาทำให้ผมตระหนักได้ว่าคนตรงหน้านั้นร้ายมากแค่ไหน ผมประเมินเขาต่ำไปจริงๆ

“รู้ตัวใช่มั้ยว่าพูดอะไรออกมา รีบบอกสิว่าล้อเล่นแล้วผมจะปล่อยคุณไป ถ้าอยากเอาชนะผมตอนนี้คุณก็ชนะแล้ว” ผมพูดเตือนสติเขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่อะไรๆจะสายเกินแก้

“ผมไม่เคยล้อเล่น” พูดจบซองอูก็ยื่นหน้ามาประกบริมฝีปากจูบผมทันที

การกระทำนั่นเป็นคำตอบที่ชัดพอจะทำให้ความยับยั้งชั่งใจของผมขาดผึง ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมเขาแล้วบดริมฝีปากจูบตอบกลับไปอย่างไม่รอช้าเมื่อได้รับสัญญาณเชิงอนุญาตจากคนตรงหน้า

จะมาหาว่าผมเอาแต่ใจบังคับขืนใจคุณไม่ได้นะคุณองซองอู เพราะเห็นชัดๆว่าครั้งนี้ผมขออนุญาตก่อนและคุณเต็มใจ ..

"อืออ.."

ซองอูเป็นฝ่ายสอดปลายลิ้นเข้ามาหาในตอนที่ผมไม่ทันตั้งตัว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มจู่โจมผมก่อนนั่นทำให้ผมรู้สึกใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ผมแตะลิ้นตวัดตอบกลับไปทันทีอย่างที่เคย มือบางที่จับแก้มผมในตอนแรกเลื่อนขึ้นมาโอบรอบคอผมช้าๆในตอนที่ผมพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างเขาเอาไว้ ผมดูดเม้มริมฝีปากนั้นจนขึ้นสีแดงระเรื่อเกิดเป็นเสียงดังน่าอาย เขาครางในลำคอและดันอกผมเบาๆในตอนที่เริ่มขาดอากาศหายใจ

ผมทาบทับริมฝีปากลงไปอีกครั้งแล้วกดจูบลงไปอย่างหนักหน่วง ซองอูเองก็จูบตอบกลับผมมาอย่างหนักหน่วงไม่แพ้กันนั่นทำให้รสจูบของเราในตอนนี้เป็นจูบที่รุนแรงและเร้าร้อนกว่าทุกที และมันก็ทำให้อารมณ์ของผมพุ่งสูงขึ้นมากเกินกว่าจะหยุดได้แล้วจริงๆ

ร่างบางเอียงคอเมื่อผมผละออกมาแล้วกดจมูกซุกไซร้อยู่ที่ซอกคอ แม้เขาจะอาบน้ำไปพักใหญ่แล้วแต่กลิ่นหอมจางๆของสบู่ก็ยังคงอยู่ ผมกดริมฝีปากจูบไปตามลำคอก่อนจะเลื่อนมือลงไปแล้วเลิกเสื้อของเขาขึ้นช้าๆ ซองอูยังคงนอนนิ่งปล่อยให้ผมทำตามอำเภอใจอยู่อย่างนั้น ปลายนิ้วของผมลากไปตามผิวเนียนละเอียดนั่นก่อนจะหยุดอยู่ที่ตุ่มไตแข็งชูชัน เขาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกปลายนิ้วของผมสัมผัสลงไปอย่างแผ่วเบา 

เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกผมโยนออกไปกองอยู่ที่พื้นเพราะไม่อยากให้มันมาขวางทาง ผมค่อยๆเลื่อนตัวลงไปช้าๆแตะปลายลิ้นลงไปที่ยอดอกนั่นก่อนจะดูดดุนมันเบาๆจนคนใต้ร่างเผลอส่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

"อ๊ะ!" 

ลิ้นผมยังคงทำหน้าที่ของมันในขณะที่มือข้างที่ว่างอยู่ก็ค่อยๆลากลงไปวางอยู่กลางลำตัวของร่างบางแล้วออกแรงขยำเป็นจังหวะผ่านกางเกงนอนขายาวของเขา ซองอูดูเหมือนจะไม่ยอมตกเป็นรองอยู่ฝ่ายเดียว มือบางที่โอบรอบคอผมอยู่ในตอนแรกเปลี่ยนมาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของผมช้าๆ 

"อื้อ-อ.. ทะ..ท่านประธาน" ซองอูเรียกผมในตอนที่ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงแล้วกอบกุมแกนกายของเขาเอาไว้โดยไม่มีอะไรขวางกั้น

"ตอนนี้ผมไม่ใช่ท่านประธานของคุณ เรียกผมว่าแดเนียลสิ" ผมผละออกจากยอดอกของเขากระซิบที่ข้างหูก่อนจะออกแรงขยับข้อมือข้างที่กอบกุมตัวตนของเขาเอาไว้เป็นจังหวะเนิบนาบ ปลายนิ้วก็แตะที่รอยแยกพร้อมกับบดคลึงช้าๆ

"ด-แดเนียล.. อื้มม" ผมสบตากับคนใต้ร่างในจังหวะที่เขากัดปากครางชื่อผมออกมา สีหน้าของเขามันทำให้แทบคลั่งอยากจะจัดการเขาซะเดี๋ยวนี้แล้วลืมคำพูดที่บอกว่าอย่ารุนแรงไปได้เลยถ้าขืนยังทำหน้าแบบนี้แล้วเรียกชื่อผมอยู่ 

"สีหน้าแบบนี้ให้ผมเห็นคนเดียวนะ"

"หือ" ซองอูส่งเสียงในลำคอดูเหมือนเขาจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมบอก ผมอยากจะเอากระจกให้ส่องจริงๆจะได้รู้ว่าหน้าเขาในตอนนี้มันดูยั่วมากแค่ไหน แล้วจะเข้าใจได้ทันทีเลยว่าผมหมายถึงอะไร

"มันอันตราย" ผมพูดพร้อมกับดึงมืออีกคนมาวางทาบทับที่กลางลำตัวของผมที่นูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด เผื่อเขาจะเข้าใจอะไรๆมากขึ้นและดูเหมือนว่ามันจะได้ผลเพราะเขาชะงักมือแล้วหลบตาลงด้วยความเขินอายทันทีที่สัมผัสได้ถึงมัน

"แค่นั้นไม่อันตรายหรอก นี่ต่างหากอันตราย" เมื่อตั้งสติได้ความเขินอายนั้นก็หายไปกลับกลายเป็นคนขี้ยั่วดังเดิม เป็นผมเองที่สะดุ้งเมื่อจู่ๆก็ถูกฝ่ามืออุ่นของคนตัวเล็กตรงหน้าแนบเข้ากับแท่งเนื้อร้อนก่อนจะดึงมันออกมาจากกางเกงนอน

"ยั่วเก่งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ตั้งแต่รู้จักกับคุณ" คำตอบของเขาทำให้ผมพอใจเป็นอย่างมาก สิ้นประโยคนั้นผมก็ดึงกางเกงของเขาออกไปให้พ้นทางทันทีอย่างไม่รอช้า 

"คุณมีถุงยางรึเปล่า" ผมเอ่ยถามออกไปเมื่อจู่ๆผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าผมไม่มีถุงยาง เมื่อก่อนผมเคยพกมันไว้ในกระเป๋าตังค์เผื่อเอาไว้ในกรณีฉุกเฉินแต่พักหลังตั้งแต่ผมรู้จักกับซองอูผมก็ไม่เคยพกมันอีกเลยเพราะแทบไม่ได้ไปนอนกับผู้หญิงหรือใครที่ไหน แล้วทีนี้จะทำยังไงวะให้หยุดตอนนี้ก็ไม่ใช่เรื่อง

"ไม่มี" คำตอบของเขาทำให้ผมรู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาแต่ผมก็ไม่ได้คิดจะหยุดมันไว้แค่นี้หรอกนะ ดูท่าทางครั้งนี้คงต้องใช้แค่ปากกับมือซะแล้วล่ะมั้ง ช่างเถอะค่อยเป็นค่อยไปแล้วกัน 

แต่แล้วก็เป็นอีกครั้งที่คำพูดของเขาทำให้ผมต้องหยุดชะงัก "ก็ไม่ต้องใช้สิ"

"แน่ใจนะ" 

"เลิกถาม แล้วทำอย่างที่คุณอยากทำเถอะ"

"ถ้าพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ไหวอย่ามางอแงก็แล้วกัน" สิ้นประโยคผมก็ก้มลงไปประกบปากจูบเขาอีกครั้งมือก็กอบกุมแกนกายขนาดพอดีมือของคนใต้ร่างเอาไว้แล้วแล้วบดคลึงที่ส่วนหัวหนักๆ หน้าท้องของเขาหดเกร็งมือเลื่อนขึ้นมาจับแขนข้างนั้นของผมเอาไว้แน่น

ร่างบางจิกปลายเท้าลงกับเตียงในตอนที่ผมเร่งจังหวะมือรูดขึ้นลงให้เร็วยิ่งขึ้น จนกระทั่งส่วนปลายเริ่มมีน้ำไหลซึมออกมา 

"ร-เร็วอีก อ๊ะ อื้ออ.." คำเอ่ยเร่งของเขาทำให้ผมต้องเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเดิม ซองอูหลับตาพริ้มเชิดหน้าครางด้วยความพึงพอใจ สีหน้าของเขาในตอนนี้มันทำให้ผมรู้สึกพอใจไปด้วยเพราะมันบ่งบอกว่าเขากำลังรู้สึกดีมากแค่ไหน และสีหน้าแบบนั้นมันก็เริ่มทำให้ผมรู้สึกปวดขึ้นมาที่ช่วงล่างด้วยแล้วเหมือนกัน

น้ำที่ไหลปริ่มออกมาตรงส่วนปลายค่อยๆไหลลงมาตามท่อนเนื้อของเขา ความลื่นของมันทำให้ผมขยับมือได้สะดวกยิ่งขึ้น ผมทั้งรูดสาวแกนกายนั้นทั้งบดคลึงอย่างหนักหน่วงจนสะโพกบางลอยขึ้นจากเตียงซองอูบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านคล้ายกับเขาใกล้จะทนไม่ไหวเต็มที

"อ อ๊าา" ร่างบางกระตุกตัวครางออกมาพร้อมกับน้ำอุ่นๆที่พุ่งออกมาจากตรงส่วนปลาย ผมมองหน้าเขาซึ่งตอนนี้แดงขึ้นกว่าตอนแรกอาจเพราะความร้อนและแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้น ซองอูนอนหอบหายใจแรงแต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ปล่อยให้เขาได้พักเพราะนี่มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

ผมจับเขาแยกขาออกก่อนจะใช้ปลายนิ้วข้างที่เปื้อนไปด้วยน้ำรักของเขาสอดเข้าไปที่ช่องทางคับแคบด้านหลังช้าๆ ซองอูเกร็งหน้าท้องมือก็จับไหล่ผมเอาไว้แน่นหน้านิ่วคิ้วขมวดผิดกับผมที่ใจเต้นรัวเพราะช่องทางที่ตอดรัดนั้นทำให้ผมเผลอคิดสกปรกไปว่าถ้ามันไม่ใช่นิ้วแต่เป็นอย่างอื่นของผมที่เข้าไปล่ะมันจะรู้สึกยังไง

จะไม่ไหวแล้วโว้ย แม่งเอ้ย! กระแทกเข้าไปเลยดีมั้ยเนี้ยแน่นอะไรขนาดนี้วะ ไม่ต้องก้มไปมองผมก็รู้ว่าตัวเองกำลังมีอารมณ์แค่ไหนมันแข็งตึงไปหมดจนผมรู้สึกได้ถึงน้ำที่เริ่มจะปริ่มๆออกมาแล้วด้วย

ผมรีบก้มลงไปจูบเขาอีกครั้งพร้อมกับใช้นิ้วบดคลึงไปที่ยอดอกของเขาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเขาจะได้ไม่รู้สึกเจ็บมากนักเมื่อเห็นว่าร่างบางเม้มปากกั้นเสียงครางเอาไว้เขาคงจะเจ็บแต่ไม่ยอมบอกผม จะบอกว่าผมโรคจิตก็ได้แต่ถึงเสื้อเขาจะแกะกะแต่ผมก็ไม่คิดจะถอดมันสำหรับผมแบบนี้มันดูเซ็กซี่และเรียกอารมณ์มากกว่าไม่เหลืออะไรเลย

ผมแช่นิ้วค้างไว้อยู่แบบนั้นพักหนึ่งก่อนจะเริ่มขยับเมื่อรู้สึกได้ว่ามันขยายตัวและไม่แน่นเท่าเดิมแล้ว อารมณ์ของเขาที่เริ่มอ่อนลงเมื่อถูกผมกระตุ้นก็ดูเหมือนจะเริ่มกลับมาอีกครั้ง ผมอยากจะรอให้เขาพร้อมกว่านี้แต่ผมว่าผมทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ผมผละออกจากเขาถอนนิ้วออกมาแล้วถอดกางเกงตัวเองออกแล้วโยนไปที่ข้างเตียงทันที

ซองอูมองทุกการกระทำของผมและผมคิดว่าดีแล้วเพราะมันช่วยเรียกอารมณ์ทั้งเขาและผมได้ดี ผมจับขาของเขาแยกออกอีกครั้งก่อนจะจับท่อนเนื้อร้อนของตัวเองจ่อไปที่ช่องทางนั้นแต่ไม่ยอมดันเข้าไปเมื่อเห็นว่าเขาเกร็งไปหมดทั้งตัว 

"ตื่นเต้นหรอ" ผมถามพร้อมกับเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นไปดึงมือของเขามาประสานเอาไว้ 

"คุณไม่ตื่นเต้นเลยรึไง"

"ผมแทบบ้าอยู่แล้วไม่เห็นหรอ ผมก็ตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าคุณหรอก" สิ้นประโยคคนตัวเล็กก็โน้มผมลงไปประกบปากจูบอีกครั้ง คล้ายกับอยากจะลดความตื่นเต้นระหว่างเรา แต่ความตื่นเต้นก็ไม่ทำให้ผมสติแตกจนทำอะไรไม่ถูกหรอกนะคุณองซองอู

"ใช้ทุกโสตประสาทสัมผัสถึงผมเลยนะ" พูดจบผมก็กดแกนกายเข้าไปช้าๆ ช่องทางของเขาบีบรัดอย่างแรงจนเราทั้งคู่ต่างครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ 

"อื้มม"

ผมกดแช่คามันไว้อยู่อย่างนั้นเพื่อให้เขาปรับตัวแต่ช่องทางที่ตอดรัดไม่หยุดก็ทำให้ผมทนไม่ไหวอีกต่อไปร่างบางเม้มปากทันทีในตอนที่ผมขยับเอวเข้าออก ถึงจะไม่มีเจลหล่อลื่นแต่เพราะน้ำที่ไหลซึมออกมาจากตรงส่วนปลายของผมถึงจะไม่มากแต่ก็ช่วยได้เยอะ

"อื้อ อะ..อื้ออ"

ผมกดจมูกอยู่ที่ซอกคอของเขาผ่อนลมหายใจออกมาด้วยความเสียวกระสัน ซองอูบีบมือผมไว้แน่นมืออีกข้างก็จิกแขนผมอย่างแรงทุกครั้งที่ผมขยับตัวเข้าออก

"รู้สึกยะ-ยังไง" ผมถาม ถึงเขาจะไม่บอกแต่ผมก็รับรู้ได้ว่าเขารู้สึกยังไงอาจเพราะเราเป็นโซลเมทกันหรือเพราะผมเดาไปเองแต่เพราะผมรู้สึกดีมาก ดีแบบที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนผมคิดว่าเขาเองก็คงจะรู้สึกถึงมันไม่ต่างกัน 

"ด-ดี"

"แค่ดี?"

"ดีมาก.. มากๆ" ร่างบางตอบพร้อมกับเงยหน้าสูดปากด้วยความพึงพอใจเมื่อร่างกายของเขาเริ่มปรับสภาพได้แล้ว และนั่นก็ทำให้ผมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ของผมทันที แรงขยับที่รุนแรงทำให้เตียงที่รองรับร่างกายของเขาอยู่ถึงกับสั่น

ความร้อนเรียกให้เหงื่อของเราผลุดออกมาตามหน้าผากและลำตัว พวกเราทั้งสองหอบหายใจถี่แต่มันก็รู้สึกดีเกินกว่าจะหยุดได้ 

"อ๊ะ! ตรงนั้นมัน..ส-เสียว" ซองอูร้องออกมาในตอนที่ผมกระแทกสะโพกเข้าไปจนสุด ร่างบางบิดเร้าในตอนที่ส่วนปลายของผมเข้าไปสะกิดโดนจุดที่อยู่ด้านใน และท่าทางนั่นก็ทำให้ผมอดที่จะแกล้งเขาไม่ได้ ผมกระทั้นสะโพกย้ำๆที่จุดนั้นจนอีกคนครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา

"อึก.. อื้ออ"

"คัพอะไรโดนคอฟฟี่กิน"

"ง-เงียบไปเลย!" ผมหัวเราะเมื่อแกล้งเขาได้ ซองอูเม้มปากแน่นเมื่อผมเร่งจังหวะให้ไวมากยิ่งขึ้น ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงครางกระเส่าของเราทั้งคู่ เนื้อกระทบเนื้อเกิดเป็นเสียงดังน่าอายแต่ก็ได้อารมณ์อยู่เหมือนกัน

"ดะ- แดเนียล อื้มม.." ซองอูส่ายหน้ากัดริมฝีปากจิกมือลงมาอย่างแรงด้วยความทรมาณเนื่องจากความเสียวกระสันที่พุ่งสูงจนแทบจะทนไม่ไหว เมื่อเห็นดังนั้นผมจึงปล่อยมือออกจากมือของเขาก่อนจะเลื่อนไปจับแกนกายขนาดพอดีมือสาวรูดให้ตรงกับจังหวะขยับเข้าออก เพียงแค่นั้นซองอูก็ดูเหมือนจะครางไม่เป็นภาษาอีกครั้ง ภายในมือของผมฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำที่ทะลักออกมาจากความต้องการของเขา

"ไม่ไหว ผมไม่ไหวละ..แล้ว"

ซองอูครางชื่อผมหลายครั้งและนั่นก็ทำให้ผมพอใจมาก เขาคงไม่รู้ว่ายิ่งเขาครางแล้วเรียกชื่อผมไปด้วยมากเท่าไหร่มันก็ดูเหมือนจะเป็นการยั่วให้ผมมีอารมณ์ไปด้วยมากเท่านั้น ความเสียวแล่นไปกระจุกอยู่ที่กลางลำตัวซองอูดูเหมือนจะเริ่มทนกับการถูกรุกล้ำทั้งจากด้านหน้าและด้านหลังไม่ไหวร่างบางกระตุกเกร็งก่อนที่หยาดน้ำข้นๆจะพุ่งทะลักออกมาจากตรงส่วนปลายของเขาอีกครั้ง 

"อึก อ.. อื้ออ"

การไปถึงฝั่งฝันของร่างบางทำให้ช่องทางร้อนด้านหลังบีบรัดอย่างแรงจนผมเผลอสบถคำหยาบออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ 

"ซ-ซองอู ซี๊ดด.. เสียวสัด"

สายตาฉ่ำกับหน้าแดงๆที่มองมาที่ผมนั่นทำให้สติของผมแตกกระเจิงอีกครั้ง กายบางสั่นไปตามแรงกระแทกผมจ้องเข้าไปในตาของเขาพร้อมกับซอยสะโพกเข้าไปแบบถี่ๆในจังหวะที่รู้สึกได้ถึงความอัดแน่นที่มาจุกอยู่ตรงส่วนปลาย

"อ๊าา.. ซี๊ดด.." ผมถอนแกนกายออกมาเมื่อผมรู้สึกได้ถึงมันและแล้วความโล่งก็แล่นมาแทนที่เมื่อความอึดอัดถูกปลดปล่อยออกไปจนหมดสิ้น ผมทิ้งตัวลงไปนอนข้างๆอีกคนภายในห้องไม่มีเสียงใดนอกจากเสียงหอบหายใจของเราทั้งคู่ ดูเหมือนเขาจะต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่แล้ว

"ผมคิดถึงคุณมากเลยรู้เปล่า" ผมพูดพร้อมกับดึงเขาเข้ามากอดเอาไว้แล้วเอื้อมมือไปเกลี่ยผมที่ปรกหน้าเขาอยู่ช้าๆ 

"ผมก็คิดถึงคุณ" เขาเงยหน้าตอบผม ใบหน้าแดงระเรื่อและเต็มไปด้วยเหงื่อแถมยังคงหอบหายใจด้วยความเหนื่อยดูๆไปก็เซ็กซี่ดีเหมือนกัน แต่เกรงว่าถ้าเรายังอยู่ในสภาพนี้อีกสักพักผมต้องจับเขาปล้ำอีกรอบแน่ 

เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็ปล่อยเขาออกจากอ้อมกอดรีบลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าก่อนจะหยิบกางเกงยื่นให้เขา นอนมันทั้งอย่างงี้เลยแล้วกันค่อยอาบน้ำทีเดียวตอนเช้าอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าอยู่แล้ว ซองอูรับกางเกงไปใส่อย่างรวดเร็วด้วยความเขินอายพร้อมกับก้มลงมาหยิบผ้าห่มที่ผมโยนทิ้งไปตอนแรกขึ้นมาห่มแล้วนอนต่อ ก่อนหน้านี้ล่ะไม่เห็นอายตอนนี้เริ่มอายแล้วล่ะสิ

"ผมว่าพรุ่งนี้คุณคงไม่ต้องการคาเฟอีนแล้ว เพราะดูแล้ววันนี้รับไปซะเยอะเชียว" ผมพูดหยอกล้อเขาก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างร่างบางแล้วมุดเข้าไปในผ้าห่มนอนกอดเขาหน้าตาเฉย

"ไม่ต้องมาล้อเลย ถ้าผมตายก็เพราะคุณ"

"อื้อหือ ตายคาอกผมเลยดิงั้น" ซองอูไม่ด่าแต่กลับต่อยมาที่อกผมอย่างแรงจนผมร้องออกมาด้วยความเจ็บ หมดแรงจริงๆมั้ยเนี้ย 

"พรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงานนะเดี๋ยวผมจัดการเอง"

"ไม่ได้ คนอื่นเขาจะเดือดร้อน" ว่าแล้วเชียวว่าเขาจะต้องไม่ยอมง่ายๆคิดถึงแต่คนอื่นไม่คิดถึงตัวเองซะบ้าง สภาพอย่างนี้แล้วจะไปไหวได้ยังไง

"ผมจะชดใช้เอง คุณควรพักผมก็จะพักด้วยเหมือนกัน" 

"แต่.." 

"ไม่มีแต่ ผมเป็นบอสคุณเพราะงั้นคุณต้องฟังผม" ผมพูดขัด เป็นอีกครั้งที่ผมใช้ความเผด็จการบังคับเขาอย่างที่ชอบทำแต่นี่ก็เพราะตัวเขาเองทั้งนั้น เพราะตัวผมด้วยก็ได้

"เผด็จการตลอด" ซองอูบ่นพึมพัมซึ่งผมได้ยินเต็มสองหูเพราะเราอยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ผมก็แกล้งถามย้ำออกไปเสียงดุเพื่อให้เขายอมฟังที่ผมพูด

"อะไรนะ"

"ครับบอส!" 

"ดีมากครับ นอนซะนะ" ร่างบางตอบเสียงดังอย่างประชดแต่มันกลับดูน่ารักในสายตาผมซะอย่างนั้น ผมยื่นหน้าไปจูบหน้าผากเขาเบาๆก่อนจะบอกให้เขานอนเพราะนี่ก็ใกล้จะเช้าเต็มที

"อืมๆๆ ฝันดีครับบอส"

"ราตรีสวัสดิ์ครับคุณนักแสดง"

.

.

.

To becontinued #เสพติดบอสคัง

ฟินๆอรุ่มๆกันไปน้าตอนนี้แอบยาวนิสนึงแต่ก็นะเชื่อว่าทุกคนโอเคใช่ไม่ใช่