EP.30 #เสพติดบอสคัง
(กรุณาอ่าน เสพติดบอสคัง EP.30 ในจอยลดาก่อนนะคะ) . . . "นิดเดียวก็ไม่ได้อ่อ" ผมพูดพร้อมกับพยายามทำหน้าให้ดูน่าสงสารที่สุด "ไม่ได้ นี่ที่ทำงานนะคุณคัง" "แล้วไง" "แล้วไง? ก็มันไม่ได้น่ะสิ!" เขาหันมาถลึงตามองผมพร้อมกับดุเสียงเข้ม แต่แน่นอนว่ามีหรอที่คนอย่างผมจะฟังนานๆทีจะได้อยู่ด้วยกันเรื่องอะไรผมจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปง่ายๆ "ถ้าคุณไม่เสียงดังก็ไม่มีใครรู้หรอก เชื่อผมสิ" พูดจบผมก็ยื่นหน้าไปประทับริมฝีปากจูบคนตรงหน้าเป็นการปิดปากเขาทันที เมื่อริมฝีปากเราสัมผัสกันดูเหมือนคาเฟอีนจากตัวผมจะทำให้ซองอูยอมอ่อนลงและจูบตอบกลับมาในที่สุด มือของผมที่อยู่ภายใต้เสื้อของเขาค่อยๆลูบไล้เอวบางช้าๆก่อนที่จะเลื่อนต่ำลงไปเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ขัดขืนอะไร ผมบอกแล้วไงว่าที่ทำงานก็ที่ทำงานเถอะผมไม่สนหรอก คุณผิดเองนะที่ทำตัวน่ารักน่าจับฟัดมากเกินไป ผมเลื่อนมือลงไปก่อนจะวางลงบนกลางลำตัวของคนตรงหน้าช้าๆ ลูบไล้บดคลึงส่วนนั้นของอีกคนเบาๆเพื่อเรียกอารมณ์ของเขา จากท่าทีที่ดูไม่เต็มใจในตอนแรกกลับค่อยๆเปลี่ยนไปซองอูดูดปลายลิ้นผมแบบหนักๆสะโพกก็กด...